Ljubodrag Dimić (1956) studirao je istoriju na Filozofskom fakultetu u Beogradu gde je diplomirao 1980. Magistarske studije okončao je 1985, a naučni stepen doktora istorijskih nauka stekao je na istom fakultetu 1993. sa disertacijom Kulturna politika u Kraljevini Jugoslaviji 1929–1941. Od 1981. do 1985. radio je u Institutu za istoriju radničkog pokreta Srbije (danas Institut za noviju istoriju Srbije). Za asistenta na Katedri za istoriju Jugoslavije izabran je 1985, za docenta 1993, za vanrednog profesora 1998. Zvanje redovnog profesora stekao je 2002. Bio je angažovan u radu redakcija Jugoslovenskog istorijskog časopisa, Istorije 20. veka, Tokova istorije, Godišnjaka za društvenu istoriju, Vojnoistorijskog glasnika itd. Učestvovao je u radu više desetina naučnih skupova organizovanih u zemlji i inostranstvu. Istraživao je brojnim institucijama u zemlji, kao i u arhivima Velike Britanije, Čehoslovačke republike, Ruske Federacije, SR Nemačke, Republike Francuske itd. Napisao je i priredio 42 knjige i zbornika građe. Pisac je preko 370 naučnih i stručnih radova. Godine 2012. izabran je za dopisnog člana SANU, a 2018. postao je akademik SANU. Stručna interesovanja Ljubodraga Dimića prevashodno su usmerena ka izučavanju istorije Jugoslavije i Balkana, posebno odnosa politike i kulture, istorije društva, odnosa države i verskih zajednica, manjinskog pitanja, delatnosti inteligencije i njene društvene funkcije, međunarodnih odnosa, istorije institucija, istoriji istoriografije, kao i širokom temetskom krugu pitanja vezanim za fenomene stranih kulturnih, političkih, modernizacionih uticaja, veza, odnosa, prožimanja.